Hani bir dut ağacı vardı ya evin bahçesinde
Fatma teyzenin, çocukluk aklımızla
hikayelerini dinlediğimiz.
Dallarına salıncaklar kurduğumuz,
Gölgesinde şarkılar söylediğimiz
Hatırlıyor musun Hasan amcanın minik ipek böceklerine
Gök yüzünde gözlerim
Semalarına açılır kapılar
Hasretle denizimden dalgalar
Sevdiğim Şehri İstanbul'a
Vururlar
Gittin kim bilir kaç bahar geçer yüreğimden.
Sen gelmezsin..
Güvercinler gibi konduğun yüreğimde izin kalır
İstesen de silemezsin.
Bahtımıza düşen yıldızlar, da kayıp gitmişler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!