zembille çıkıyordunuz kendinizden
devrilen nasırlaşmış gövdenizden
azdı kadınınız!
sustu fırçanızla savrulan hayatlar
otuz birinde miydi akıttığınız yaş
sebil miydi, sabi mi?
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bir sarkaç gibi,zembille çıktık kendimizden,
zembille kanattık düşlerimizi,dönüşümüz kendimizedir belki...
Sarkaç gidip geldikçe,avuçlarda eksilen dualar,
dağ başında çekilen acılar ve silnenler hayatımızdan...
Erken kesilmesin hayat bağımız yaşamla;
tebrikler şiire..
saygılarımla...
mehmet kuvvet-trabzon
çaresiz güzel şiir.
Sitem bence.
Tebriklerimle
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta