Solan yaprak nasıl düşerse, akıp giden suya
Ruh da öyle ansızın, dalar derince uykuya
Hisseder ki o anda, kalbindeki bu son sızı
Değişir zannetme hesaplıdır nefes sayısı
Bir tek ben varmışım gibi
Yorgunum anne
Sırtımda taşıdığım yüklerim
Yüklendiğim sen gibi
Yormuş ,yorulmuşum.
Ben sen gibiyim Anne
Denizler suyunu çekince
Gemiler balıklar eşliğinde karaya oturacak
O zaman gör
İnsan ve susuzluğu evreni nasıl solduracak
Bütün mesele Tahir ile Zühre olabilmekti
Ama bu zamanda kimse ölümüne sevdalanmıyor
Birkaç günlüğüne gönül gezdiriyor sevgi adına
Sevda dersen esâmesi okunmuyor
Satırlar gün gibi
Yaşamı gerektirir, içini doldurmak
Bir uyur anlam geçse
Doğmadan yarı ölmüştür, yazmak
Esiyor bir bahar rüzgarı
Yüzlerde çürümüş kışları temizlercesine
Gözlerde hayranlık var, derin bir yerlerde hüzün
Bir gariplik var bu işte
Ey şu yüzümü öpen meltem
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!