Zeki Sarı Şiirleri - Şair Zeki Sarı

Görmez oldu gözlerim aydınlığı
Teneffüs edemez oldum havayı
Yaşayamam inan, sensiz bir anı.

Öyle bir bekleyiş ki sonsuza dek.
Bir gece ki bitmeyecek hüzünler

Hep yer beğendik bize, bizsiz yerlerden
Hiç dolmadı testimiz, soğuk sulardan.

Hep kaynadı su, dem almadı çayımız
Nerde o rengimiz, kalmadı reyhamız.

Çiçeksiz açmış güllere
Dillere düşmüş delilere
Suyunu kaybetmiş güllere döndüm
Aşkının esiri olan ben.

Çimensiz toprağa, hayatsız insana

Gezer avare avare, deli gönül biçare
Sığmaz kabına, ne de sevdirir kendini yare.

Hırçın dalgalar gibi döver, çilekeş yatağı
Bir kasırga olur, hiddetle arar kurtuluşu
Selamat kyıdadır, istemez ana kucağı.

Gönlümdeki baharlar
Seni bekler anarlar.
Boş kalan yerler
Umutsuzlukla dolarlar.

Her şeyin vakti geçse

Hep arzuladım seni
Bir ömür boyu.
Karıştırdım günleri.
Gündüzleri geceye.

Kıskandırdım yıldızları mehtaba

Aşık olmayı, o duyguyu tatmayı, sen ne bilirsin?
Yalnızca benimle alay edip, eğlenirsin.
Sevseydin beni; baksaydın bakışlarıma, anlardın beni
Uzaklarda dahi olsan; kör olmasaydın, koşardın bana.
Ne yapayım! Ben sana açılamadım, sen bana açılsana.

Fani dünyada dolaşırız;
Ağlar ya da güleriz, anlamsızca.
Tüm insanlar kardeştir,
Sadece lügatte.
İstemem böyle bir dünyayı!
Mevkii ya da şöhreti.

Tek engeldi sensizliğe inan
Varabilseydi ayaklarım
İki sokak ötesine.
Umudumdu yarınlarım;
Yıkılan hayallerime, dünyama.
Felek vurdu bizlere!

Bilir miydim hiç! Sevmeden- sevilmeden
Sevginin adını?
Yaşar mıydım hiç! Dünyadan bihaber
O günleri.
Bekler miydim hiç! Bunca zaman
Bilseydim geleceğini.