Bir gün gelir bu uyuyan zambaklarda açar elbet.
Güneşe hasret kardelenler yarar göğsünü buzların.
Ya doğmasaydı güneş,
Ya yağmur hiç olmasaydı,
Umudu hangi baharda arardık o zaman.
Kabusların kızıl gölgelerinde dans eden alevler,
Ne kadar da yaksa yanaklarımı,
Ne kadar da dolsa yüreğime sıcaklığıyla yangın,
Bir lahza nefes alsa bedenim,
'Sen' der durmadan,
'Sen'
Gündüz geceye varınca
Bedenim kül olunca ordayım,
Hasrete sıktığım mermiler,
Birgün hedefi tutunca ordayım.
Yalnızlığın adını koyduğum bu sensiz gecelerden birinde,
Hüzne bulanan gözyaşlarım dinince ordayım,
Üşüyorum burda hava çok soğuk,
Gözlerim nemli,biraz da donuk.
Ayaklarım üşüyor,üşüyor parmaklarım,
Sabahın ayazında,çatlayan dudaklarım,
ben şuanda burada hayaller kuruyorum.
başrolünü bir meleğin canlandırdığı hayaller.
trajedi ve dramlar düşlüyorum.
o kadar güzelsin ki!
keşke herşey senin kadar güzel olabilse.
bazı şeyler bir başka bahara kaldı.
Bir nikah kıydı melekler,
İçinde isminin geçtiği dilekler,
Kabul olmuştu o gün; ekimdi!
Duvağında yıldızlar parlayan,
Bu nur yüzlü gelin de kimdi?
Ey seher yıldızı.düş semanın bendinden,
Kalelerde yıkıldı,surlarda,
Talandan birşey kalmadı arda,
Ne yağmurda kaldı öpüşünün hissi,
Ne de yüz çevirişinin ızdırabı karda,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!