Zekat Şiiri - Hasan Uzel

Her güne aynı ama ayrı heyecan veren..
Güneşi yükselttiği gibi eriten..
Kâh ay'ı baştacı yapan ;
Yalnız gecelere..
Yeryüzüne gece lambasıdır Ay !
Bilirmisin ?

Bilemezsin !
Sen neyi bilirsin ki ?
Sevmeyi ?
Güldürme beni..
Layık mısın ki sevilmeye ?
Biraz ileride oyna,sende oyalan bence..

Kirletme Güneşi , Ay'ı ,heveslerin ile..
Esen yel bile götürmez iken arşa gözyaşını
Sen kimsin ki gönül ?
Yaş'ın başın almış mı ?
Bırak imkânsız olsun ki bulasın yaradanı...

Hizmetkâr olmak yaraşır sana, sevdiğine..
Ödün vermek işin, ağlasan bile
Ayaklar altına alacaksın gururu ki
Zekatıdır sevmenin ezilmek...