Zehirler beni Şiiri - Meksen Kılınç

ruhu incimiş her insanın acısı düşer yüreğime
filizlenir bir gül tanesi gibi büyür içimde
dikenleri sancıdan kıvrandırır beni serpildikçe
güller tomurcuk olana kadar.
çığlıklar boğazımda arhaz...
güller açana dek sinemde bir nefes kalmaz.
usul usul kokusuyla zehirler beni bu sükut.
ağzımda yalın yavan acı bir haz...

açınca güller içimde renk renk,
terk eder acılar beni kokusunu salarak gökyüzüne.
baştan çıkan kelebekler değil de,
Bal yapan arılar ilaç olur derdime.
dindirir göz yaşlarımı petek petek.
yağmurlar yağmadan az önce...

yoksa bunca acıya nasıl dayansın, bu zavallı yürek...

20.05.2025
Meksen KILINÇ