Zehiri Bal Eyle Şiiri - Recai Mert

Hayat, öyle böyle yaşanıyorken
İyi, güzel, doğru sol yanındayken
Ne bir yol, ne bir metot
Her yer stat dolusu insan
Bozuk egzoz misali sesli
Tedbirsiz ve adeta şofbenden zehirli
Uyanmıyor, uyanamıyor sanki
Bilmeden karanlığa koşuyor
Her biri keder kurbanı, her biri dertli
Yine de çabasız, kumandalı, çekçekli
Düzelmez, düzelmek istemez, bekler
Umut böylece bir gün daha kaybeder
Kötü sürprizlere eş, acı gerçekler
Stajyer bile olamadan uzman kesilenler
Hayatı murdar, hastayı mevta eder
Acıyı acıya ekler de direnir güzel yürekler
Böyle geldi böyle gider de, birgün biter
Değişen her şey elbet zehiri de bal eyler