Zehirden Acı Şiiri - Fatih Meydan

   
Zehirden acıdır güzel her sözün
Duyunca yüreğim yanar kor olur
Göze yaş düşürür kalplere hüzün
Yaşamak ölmekten daha zor olur

Gün geçer katlanır derdim kederim
Yavaş yavaş dizden çekilir ferim
Dipsiz bir kuyuya beni kaderim
Çektikçe yüreğim tarumar olur

Durdukça katlanır gönlümde acı
Yok bu derdin dertten başka ilacı
Açıkta iyileşmez yaramın ucu
Sardıkça içimde intizar olur

Kalsam dayanamam gitsem de olmaz
Aklım firar eder yüreğim almaz
Derdimi Rabbimden gayrısı bilmez
Dökülür yaprağım sonbahar olur

Meczup bile ağlar benim halime
Dokunmayın sakın gönül telime
Korkarım sökülüp kalbim elime
Düşer de son durak bir mezar olur

Dinmez artık benim gönlümde sızı
Başıma taç ettim bir vefasızı
Merhametin yok mu zalimin kızı
Ömür senin için ahu zar olur

Bu mudur aşk sevgi bu mudur vefa
Sensiz yaşayamam dedim kaç defa
Şu yaşımda cefa üstüne cefa
Çektikçe bu dünya bana dar olur

Dillerin ok gibi bakışın mızrak
Çekip bırakırsın demeden Ya hak
Ben eski ben miyim gel yüzüme bak
Dilerim Azrail sana yar olur

Misal-i rüzgarsın ben ise yaprak
Doyursun gözünü bir avuç toprak
Anladım bu aşkta bura son durak
Neresinden dönsem ora kar olur

Fatih kim anlasın senin sızını
Mevlam acı yazmış alın yazını
Gayri şeytan görsün güzel yüzünü
Bundan sonra sanmam kış bahar olur

Fatih MEYDAN