Zehir busesi Şiiri - Eda Hacıoğlu

Dudağımda bir ben var —
Belki önceki hayatımdan kaldı.
Ya sevgili,
O zaman da sen miydin beni öpen?

Kaşımda da bir doğum lekesi…
Sanki bir ölüm gibi,
Sanki bir son.

Nerede öldüm ben,
Hangi zamanın içinde
Senin dudaklarınla?

Dudakların…
Tüm hayatlarda
Zehir mi bana,
Yoksa
Ben seni hep aynı yerden mi sevdim?

Belki de
Benlerimiz,
Unutamadığımız öpüşlerin
Tenimizde kalan sessiz izleri.