Zavallı Anam Şiiri - Mehmet Nabi

Bu zalim şehir beni yutmadan önce
Sivas’ın bir ilçesinde
Saçları kınalı, elleri cefalı
Yaşlı anamla vedalaştım
Yıllar önce
O gün sanki bu gündür
Bağrına basmıştın dere kenarında
Mevla’ya ısmarlamıştı nemli gözlerle
“Git” demiştin, “bakma dönüp dönüp”
Yakma ciğerim git, oku oğul
Oku da öğretmen ol
Öğretmen anası olsun
Bu zavallı anan

Seni son görüşümmüş meğer
Son kez öpmüşüm nasırlı ellerini
Ah! Bilseydim bırakır mıydım
O mübarek elleri
Ne bileydim,
Bir kucak mermere
“Anam” deyip sarılacağımı
Soğuk mermer ısıtmadı yüreğimi
Biliyor musun anne,
Dayım, iki kök karanfil dikmiş
Kabrinin kara bağrına
Bi görsen nasıl da açmışlar,
Renkleri sıcacık
Sanki yüreğinden filizlenmişler
Öptüm onları, ah..!
Elini öpercesine
Kokladım, kokusu kokundu
Neden böyle habersiz gittin?
Ah! Bir bilseydim,
Uçup gelmez miydim
Annem yok şimdi öyle mi?
Başımı dizine koyup,
Dertlerimi unutacağım
Annem yok artık
Annem yok dostlarım