Belediye parkında düşünüyordu bir zavallı
Bakışları donuk ve anlamsız
Besbelli bir ateş vardı içinde yanan
Dünya ondan o dünyadan ilgisiz
Hayret… bu ne vurdum duymazlık
Taş gibi duruyordu kımıldamadan
Suskunluğunu bastırıyordu kuş cıvıltıları
Ayakabısızlığını fark ettim
Sıcağı rağmen eski bir palto vardı sırtında
Yüzünde hayatın kamçı izleri
Düşündü zavallı adam saatlerce düşündü
Tozdan mı bilmem buğulanmıştı gözleri
Kalktı sonradan zavallı adam
Çekildi parkın uzak bir köşesine…
Bakındı; gören yoktu etraftan
Sarıldı titreyen elleriyle ispirto şişesine
Kayıt Tarihi : 12.12.2023 18:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!