Ahh ah…
Uçun martılar, uçun üşüdüğüm yerlere;
İçimde boğazı yanan bir şehir vardır.
İstanbul mahzun ve naif şimdi.
Bir aşkın burukluğu ve bir olan iki gönül sızısı;
Öylesine masum, öylesine temiz…
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir