Zarfsiz mektup Şiiri - Samira Samiranins ...

Zarfsız Mektup

Kalbimin kapısını tıklattı biri
ne geceydi ne sabah
arasında kaldığım o ince çizgi
kendi adımlarımla uyandı.

Penceremin kenarına bir serçe bıraktı
avucunda sessizliğin çekirdeği vardı
çayımdan bir yudum içtim
çekirdeği fincan tabağına diktim
koku yayıldı odalara
limon çiçeği sandım
meğer içimde açan cesaretmiş.

Sokağın taşları bugün adını fısıldıyordu
adım attıkça çoğalıyordu yollar
bir istasyon buldum
ruzgar anons yaptı
kalkış: şimdi
varış: kendine.

Bir ses döndü duvarlardan
ince, tanıdık, usul usul
“Ben yarınki hâlinim” dedi
“ceplerinde kırılmamış bir gökyüzü taşıyan
ve sonunda kendini duyan.”

Elimi cebime soktum
kırılmamış gökyüzü ılık bir su gibi aktı
o an anladım
bu şiir postacı değil
ayna.
Okudukça ben yazılıyordum
ve sürpriz şuydu:
çoktan başlamıştı iyileşmem.