Zararım var Şiiri - Yaşar Cemal

Bir gün gelir de sorarsan beni

Gözlerimden düşen o sessiz teni—

Anla ki, yokluğun giydirildi bana,

Ve ben, seni değil;
seni severken öldürdüğüm hâli anımsarım arada.
Yüzün aklımda değil, izi kaldı tenimde,

Bir sözün var hâlâ, çınlar gecemde.

“Ben böyleyim” demiştin — haklıydın belki,

Çünkü “böyle” olan her şey, eksik ve çirkindi bendeki.
Sustum çok, içinde boğuldum kelimelerin,

Bir yanım affederken,
öbürü küstü hecelerimden.

Şimdi sen, başka gözlerde bir “ben” ararken,

Ben, sende bıraktığım o güzel hâlimi özlerim bazen.
Ne aşkım sana ağır geldi,
ne kalbim kıymetsizdi,

Senin ruhun dardı,
ben sığmadım — mesele sendeydi.

Pişmanlık mı? Olmaz…

Sadece bir daha kimseyi “sen zannedip” yanılmam kadar zararım var.