Hamdık piştik olgunlaştık, dahada çok yolumuz var.
Musallat olunca kötüler anlamadık; sabrı öğrendik.
Birlikte sabrı, beklemeyi ve metaneti bize öğretir.
İhmal edilmez havalemiz, muhtaç hale geldi kötülük.
Böyleydi her zaman gece gündüz vakit geçirmez hak.
Kendini sanma soyunma diyerek, tüm hak benim deme.
Sakın insanın evrenin parçasıdır dur düşün zülüm etme.
Mazlumun ahı çıkarda göğe titretir seni, muma dönme.
Tüm evren kendi kendine olmamış bunu bilesin.
Hor görme bir kelebeği toplanıp estirir fırtınayı.
Şaşar kalırsın dengen alt üst olur bu evrenin.
Kenan Gezici 12/05/2025
Kayıt Tarihi : 22.5.2025 12:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!