Şirin'e esirdi ya!. Ferhat'ın gönlü,
Dağlar bile delindi, kevgire döndü,
Lal dile geldi, âmâ bile onla gördü,
Aşk’ı “bir dem yaşanan” fasıl zanetme..!
Gül dalında dikeni, tutmaktır sevgi,
Rüzgar esse bozulmaz, ahengi rengi,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta