* Zamansız Şiir Kuşu Şiiri - Fatma Doğan

ZAMANSIZ ŞİİR KUŞU
Ben,
bir şiir kuşuyum zamansız, bilesin
Tut kanatlarımdan,
uç azıcık
Bir gör,
Senden önce,
Ne kafiyeler uçurdum
Giden gitti, kalan kaldı gözlerimde.
bölük pörçük gecelerde,
bende kıydım zamanı dilim dilim
Ne mısralar söndürdüm kül tablasında
Düşen düştü gözlerimden,
Giden gitti,
şiirlerimden sisli topuklarıyla

Sen düşünce düşünceme, düş misali
Tazelendim, duruldum,
ruhumu mesh eden bahardın,
saçlarıma dokunan el.
Şiirlerim kanım oldu damarlarımda
Göz bebeklerine sığınmış mülteciyim
Gözlerim yuvalanır, evlenir barklanır, gözlerinde.
Zahir Savaşlarımda batın karargahım gibi .
Merak etme hiç, damağıma sakladım emanetini
Damağında kaldı emanetim
Yağdığında gönlüme, düş misali
Dağıldı sislerim
Göründü şiirlerim
Sen şimdi,
Yaslarımı dibe çökerten vurgun gibisin
Beni bu alemden çekip alan sürgün
Ben, zamansız bir şiir kuşuyum bilesin
Şiirlerim sonsuzluğa uzanan görünmez halat
Seni bana çeken tuzak
Sen de tut şiirlerimin kanatlarından
Ölümü elimden oldu teneşir ruhlu soğuk zirvelerimin
Şimdi elinde ellerim sıcak,
Tenimde bahar sıcak,
Yüreğim yüreğinde sıcacık
Sıcacık gülüşünde demliyorum şiirlerimi
her gece, şiir içelim karşılıklı birer bardak
Soğudum uykumu bölen rutubetli mısralardan
Zamanlı zamansız aklıma üşüşen gelgit beyitlerden
Sonsuzluğun şiirini dizdim ayın gerdanına
Ay şiirlerime şahit
Ben her gece uçuyorum aya
Ben,zamansız bir şiir kuşuyum bilesin
Sen aşkın taze buğusu
Ne dersin uçalım mı aya?
Tut kanatlarımdan.
FATMA DOĞAN 05.08.2025/BALIKESİR