En savunmasız yerimden beni vurdulardı,
Bir isimsiz acı, bir de garip kaygı sardı…
Acaba son nefesten önce ne yapacaktım
Bir kutsal vazifeydi kaldı, aklıma taktım…
İçimde sıradağdı yaşamanın hasreti,
Ne güldüm ne de öldüm, silemedim laneti
Yıkayın beni en son yağmurunda kırların
Mahkememe çıkarın beni sessizce yarın
Çalındı hayat denen elimden oyuncağım
Ben bu şaşkın halimle toprağın olacağım
Söyleyin sevdiğime, çıkarsın karaları,
Bağlasın beyazları, gülsün, sürsün alları…
Bu şiirimden gayri diğerlerini yakın,
Bu birkaç dizeye son vasiyet diye bakın…
Kayıt Tarihi : 26.3.2010 15:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
KUTLARIM BAŞARILAR DİLİYORUM SELAM SİZE
TÜM YORUMLAR (9)