Kelimelerin başını eğiyor;
sanki içlerinde gizlenen bir yasın ağırlığı var.
Kırılganlığın, mahcubiyetin—
usul bir keder gibi sızıyor cümlelerine.
Gökyüzüne hiç yüz sürmemişsin;
güneşi tanımıyorsun belli.
Harflerin hep sonbaharın küllerinden,
en çok da kışın donmuş nefesinden devşirilmiş.
Dokunamıyorum sana.
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta