Zamansız Şiiri - Mustafa Kaleci

Güneşin yağmur gibi yağdığı bir vakitte,
Hüzünlü kokular esiyordu rüzgarın sesinden.
Zamansızdı bu gelişler, kızgın ve kırgın.
Bir yağmur damlası kadar kurumuştu zaman,
muhtaç değildi yüreğim, hazır değildi, bir fısıltı yetti.
Savruldu bu vaveylayla dünyanın zirvelerine.
Sadece kısacık bir fısıltıydı, fakat acılıydı.
Kamet'e durmuştu yüreğim, namaz kılması da vacip değildi.
Ve hamd etti, şükürler gözlerden akıp gitti.
Farz kılındı artık, açken duymuştu, doymuştu.
Haya etti göz kapaklar, tüm Hava'lar kovulmuştu.
Öyle ki tüm kadınlar bir kadına denk geldi.
Ey cenneti ayakları altında taşıyan kadın,
bu üstündeki koku, Firdevs evindendi.
Yüreğimi zirvelerden azad, kalbimi cezb etti.
Her şey vacip kılındı artık, ölmek bile dahildi.
Fakat ölüm erkenden aramıza girdi.