Dünya kurulalı beri...
İnsanlar ölüyor.
Doğuyorlar ve
ölüyorlar.
Savaşlar ve aşklar... Merhamet ve barbarlık...
Hüzün ve coşku...
Kar ve güneş...
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Doğan ve ölen...
Seven ve nefret eden...
İnsan...
Mutluluğu ararken, yaşamayı unutan insan!
Halbuki;
Sabahın koynunda saklı başlangıç
İkindinin gözbebeklerinde hüzün.
Gün yirmidört saat.
Ölüm bir yerlerde bizi bekliyor.
Bizi gerçekten tatmin edecek bir mutluluk için, ne kadar vaktimiz var?....
harika dizeler.. :)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta