Toprak mı karıştı göğün yorgun bağrına,
Bir gül dalı eğildi, fırtınadan yana,
Rüzgâr, kin dolu dizeler fısıldarken,
Sessiz bir ağıt gibi indi gece karasına.
Belki de çağlardı taşların altında kalan,
Bir ses, zamanın dilsiz kalbinde yankılanan,
Toprak mı karıştı göğün yorgun bağrına,
Bir gül dalı eğildi, fırtınadan yana,
Rüzgâr, kin dolu dizeler fısıldarken,
Sessiz bir ağıt gibi indi gece karasına.
Belki de çağlardı taşların altında kalan,
Bir ses, zamanın dilsiz kalbinde yankılanan,
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Şu anda buradasınız:Zamanın Uğultusu Şiiri - Yorumlar
21 Ekim 2025 Salı - 17:48:39
Bu şiir, derin bir melankoli ve çaresizlik duygusunu etkili bir biçimde ifade ediyor. İlk dörtlükte, toprakla göğün yorgun bağı ve fırtınanın getirdiği acılar, insanın karşı karşıya kaldığı zorluklarla özdeşleştirilmiş. "Rüzgârın kin dolu dizeler fısıldaması" ile şiir, doğanın bile bir öfke ve hüzün taşıdığı izlenimi veriyor. Gece karası, bu ağıtın sessizliğini derinleştiriyor.
Şiirin ikinci kısmı ise zamanın sessiz, unutulmuş seslerine bir gönderme yapıyor. "Taşların altında kalan ses" ve "külün ateşi unutması" imgeleri, geçmişin acılarının hafızalardan silinmesini sorguluyor. Yitip gitmiş yollar, hayatın içinden kaybolan umutları simgeliyor.Yürek sesiniz hiç susmasın şairim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta