Kırıldı zamanın aynası,
hangi parçasında unuttum kendimi…?
Sesim yankılanmıyor artık,
duvarlar çoktan sağır.
Bir adım daha atsam,
uçurumun adı “yarın” olur mu…?
Gözlerimden süzülen saatler
avuçlarımda taş kesildi.
Hangi boşluğa savursam,
rüzgâr kaderimi geri getirmeyecek…
Suskunluk büyüyor içimde,
bir fırtına gibi,
bana düşen, rüzgârın sırtında
bir kelime bile edememek…
Kayıt Tarihi : 25.2.2025 06:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!