neden astın ki yüzünü, beraber karar vermiştik okula gitmemeye
hani demiştin ya bana laf arasında, orayı da keşke görebilsem diye
şimdi oradayız işte...
bu yemyeşil orman önü ve masmavi denizin kimsesiz kıyısında
vaktin nasıl geçeceğini, ne sen biliyorsun canımın içi ne de ben
iyisi mi alalım elimize birer kağıt ve kalem, vakit kaybetmeden
 
Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili. O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır. Gelir  ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur. Sonra bir perde açılır ve yolculuk başlar. Bu yolculukta artık para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, iş, anneler ve korkular yoktur. Aşkın kendi gerçekliği vardır sevgili. İnsan bir başka ışığa teslim olur...  
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...
Devamını Oku
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...




Kendine has bir yazım tarzınız hoş,birazda polisin (Ya da askerin)kolunu sıyıran kurşunlardan anlat ki üstadım denge bozulmasın.Kutlarım.
İlk gençlik yıllarının onurlu tutkusunu yılların yaprakdökümüne taşımak ne güzel... Bağbozumu umutlarını yaşamın doruklarında tutabilmek ne güzel...
Yüreğiniz susmasın Sayın Çeştepe.
.......
/biraz bekle, yenilenmiş zamanlarda annem beni yeniden doğuracak
sadece benim ismim yoktu kainatta, o da olacak............ /
................güzeldi..kutlarım seni sevgili Cevat Çeştepe
Üstadım epeydir güzel ve etkili şiirlerinize uğrayamamıştım. Her zamanki gibi mükemmel. Kutluyorum. Sağlık, sıhhat ve başarı dileklerimle. Saygılar.
bugün okulu asacağız diye ikimiz karar verdik ya, hadi üzülme
bir daha olmaz söz ama sen yarın beni gene, aynı köşede bekle.
Ne diyorsun Şairim, duyguların tercümanı olmuşsunuz. Keyifle okudum. Nefis bir çalışma. Saygıyla.
Geçmişe götürdünüz bizi Kutlarım sizi
Cok begendim. Sevgi dolu yüreginize, kaleminize saglik.
Saygilar, Selamlar
Her zaman içsel sesinizin ahengi sevginin en tepesiyle buluşuyor. Kutluyorum. Belgin TURAN
bile bile ebe olunurdu
bile bile yenilirdik
bile bile kaçamaktı yaptığımız yakanlama pahasına.....
aldı götürdü beni uzun yıllar ötesine.....tebrik ve teşekkürlerimle.....sevgiler....
Ne denilebilir ki , insan okumaya doyamıyor…. Kaleminiz hiç susmasın üstat….o kaleme ona yansıyan yüreğe sağlık….
Bu şiir ile ilgili 102 tane yorum bulunmakta