Zamanın Eli 4 Şiiri - Nimet Öner

Zamanın Eli 4

Sır perdeleri aralansın
ve kelimeler susarak anlatsın
Avuçlarında Unutulmuş Bir Dua
Zamanın Eli’ne gizlenmiş bir mektup

Avuçlarında unutulmuş bir dua vardı
kime ne zaman ettiğini hatırlamadığın
ama hâlâ titreşirdi iç sesinde
bir çınar gibi
susarak konuşurdu köklerin

Gözlerinde
güne hiç doğmamış bir sabahın karanlığı
ve çoktan geçmiş bir sevdanın izmariti
yanardı her bakışta
Dumanı yoktu artık
Kokusu sinmişti her yere
en çok da yüreğine

Bir hırka vardı omuzlarında
kırılmış hikâyelerden dokunmuş
bir kadın elinin
son vedasından kalma düğmeleri eksik
Her ilik başka bir boşluk
Her boşluk başka bir eksiklik

Ayakkabılarının ucu bile hatırlardı seni
gittiğin yolları değil
dönmediğin köşeleri

Bir kum saati tutardın ellerinde
zamanı değil
kendini kontrol etmek için
Çünkü zaman sana değil
sen kendine geç kalmıştın en çok

Ve biri sorsa o an
Adın neydi
Belki cevap veremezdin
Çünkü çoktan bırakmıştın kendini çağırmayı
Sen sadece
duyulmayan bir ismin
sessiz yankısıydın artık

Ama ben biliyorum seni
sen bir duaydın
edilmiş ama kabul olmamış
Yine de içimizde kalan
Sen bir mektuptun
gönderilmemiş ama okunmuş olan

Ve bu şiir
işte o mektubun
hiç söylenmemiş mısrası
Bu şiiri
Geceleyin yıldızlara fısıldayalım
Ya da daha derin sözlerle
bir sır daha saklayalım birlikte
Kalbimizin derinliklerine

Azra Nimet Öner