Ebru Ilgar Şiirleri - Şair Ebru Ilgar

Aceleci yarınlardan medet uman
ikinci gün gibi şu an.
Serzenişte bulunacağım bir sen değil,
sıralamayacağım, yorulacağım,
çok şey var çok kişi.
Herkesin;

Gözümüzün önünde yaşanılanlara kör etme Tanrım!
Dibimizde kalan merhametten yoksun bırakma.
Gün ışığı yeryüzüne sızarken, gün görmemişlerin
ruhunun kapısını aralı bırak.
Aralı bırak ki, demlensin içimiz,
ortaya çıksın güzellikten nasibini alamayanlar.

Yarınlar izinsiz girer rüyana,
aralar usulca aklı selimliğini.
Fısıldar: "Çek kenarı gölgeni, düşürme umudun üstüne."
Uyan!
Köklerini sula,
kurumaya yüz tutmuş düşüncelerin.

Bazı yangınlar hiç dinmez.
Kimileri hep dünden kalma bugüne, sindirmez.
Her şey dün gibidir vicdanı olanın zihninde.
Bazıları lal olur acıdan, tek kelime etmez
ama içinde büyük bir nida.
Ve sizler bilin ki:

Dallarına umudu asalım dediğimiz ağaçlardan,
düşen bizmişiz çocukken.

Hemen ayaklanan, erken olgunlaşan.

Koskocaman olduk bir anda niyeyse.

Yıllar yılı oldu, senden dünyaya doğru giden
bir tramvaydayım.
Hangi dizene rastlasam, etinle kemiğinle,
yükünle yanımdasın.
Şiirle, sözle, umutla ve direnmekle geçiyor zaman.
Kurulan her masada bir mısra döküldü