Zamanın Eli 1 Şiiri - Nimet Öner

Zamanın Eli

Kumaş gibi çökmüş zamanın omzuna
yüzü bin yıllık bir kıtanın haritası gibi çizgili
gözleri bir sessizliğin en derin kuyusu
elleri toprakla barışmış dualar kadar eski

Bir saat değil tutup baktığı
bir ömürdür belki
bir keşke
bir keşke olmasaydı
İnce kum taneleri gibi
akıp giden yılları izlerken
ellerinden dökülen sadece zaman değil
kaybedilen sevdalar, unutulan adımlar
ve hiç doğmamış ihtimaller var

Kapuçin tonlarında bir sükûnet sarıyor bedenini
keçeleşmiş hırkası
bir zamanlar inandığı bütün hikâyelerin yorganı
Çölde yürüyen bir bilgenin susuzluğu var gözlerinde
hem bildiğini söylemeyen
hem de suskunluğuyla haykıran

Avuçlarında tuttuğu o kum saati
sadece zamanı değil
bir insanın sabrını da ölçüyor
Ne kadar dayanır bir kalp
dökülmeden
dağılmadan
ve vazgeçmeden

Kum taneleri döküldükçe
bir dua gibi yükseliyor havaya
bir sır gibi
Her şey geçer
Ama iz bırakır

Azra Nimet Öner