zamanın bahçesinde
çocuklar gibi oyalanırken şimdide
daha güzel ve parlak güneşler altında
yatağı kuru bir ırmakta çatırtayan umut
ışığına susamış gecenin doğuşunda
maviliğinden dökülen damlasıyla
yaşamın koynuna soyunacak şebnemleri
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
