Zamanda yaşlanır Şiiri - Can Fırat

ZAMANDA YAŞLANIR

zamanda yaşlanır be gözüm
bir tek hissiyatlar kalır

sen ben gördüğün her şey ve hiç bir şey
asıl olan kendisi değildir

esas asıl olan her zaman gizli bilinmezliktir

yağmur belki yağıyordur
saçların hatta yüzün ıslanıyordur
ama senin yağmur bildiğin
o asıl yağmur değildir
asıl olan his etiğindir
his ettiğin o her neyse asıl olandır

o ya bir okyanusun
yada tanrının göz yaşları olabilir !

biri maviyi esirgedi diye
diğeri dağınıklığı toparlayamadı diye
her ikisi de üzülmüşlerdir

sende
vazgeçmedin diye kendine yüklenme

vazgeçilmezlik yada geçilmemezlik
esasında çözümlenmeyen bilinmezlik ve izahı olmayan iç dürtüştür

iç dürtüşlerin seni fırlattığı yer
senin ait olduğun yerdir

bir namluda fırlayan fişek gibi
kendi iç namlunda çık ve hedefe doğrul
yoksa hep orda kalır an
ve belki de sırf ihtiyarlatmaz
bizatihi kendisi de ihtiyarlanır zaman

kendi anlamına uğramayan zaman üzülmüştür
tıpkı senin üzüldüğün gibi
kesin bir yerlerde
bir narinciye ağacı ağlamıştır
senin gözyaşların hıçkırıkların varsa
onun da hissiyatı vardır
sevip dokunduğunda neşelenir güzeleşir
asıl güzeleşen neşelenen o değil sensindir
hoyratlık yaptığında
incelikten uzaklaştığında
varolan sevgin yoksunlandığında
çirkinleşir hatta ölür
o çirkinleştiğinde öldüğünde
asıl ölen o değildir işte
asıl ölen ellerin/ellerimiz
çirkinleşen o değil biziz be gözüm

aslolan kendimize varmamızdır
kendine varmayan nereye varabilirki
bir kuşun gözlerine sorulacak olan
mavi ne kadar mesafe de değil
sonsuzluk ne kadardır yakınında
çünkü;kuşu uçurtan mavi değildir
düşlediği sonsuzluk ve
kendine vardığında kanatlarıdır
kanatlarının farkına varmayan kuş
hiç uça bilir mi
kendine varmayan kanatları bula bilir mi
ama yinede aslolan
ne kuş ne mavi nede kanatlardır
aslolan sonsuzluğa olan aşk
ve varılan hissiyatıdır
sakın olaki
kendine varmadan hiç bir yere
varmaya kalkışma
bunu bil buna inan be gözüm
Can Fırat

Şairin Önceki Şiiri