Trenler geçiyor uçsuz bucaksız zamandan
alı al moru mor yüzlü akşamlar gibi
bir çocuk pencereden el sallıyor
bırakarak zamanların eskilerini
koşuyor körpe zamanlar bekliyor O'nu
taze filizli seherin buğulu çıtırtıları
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta