Saatler durdu içimde,
tik taklar boğazımda düğüm şimdi.
Ne ileri var ne geri
sadece senin yokluğun
asılı kaldı zamanın ortasında.
Ve hiçbir saat,
beni artık uyandıramaz sana.
Gözlerim, duvarlara tutunmuş boşluklar gibi
dalgın ve kırık.
Zaman akmıyor;
acı, her saniyeyi çoğaltıyor.
Dün, hatıralar devrildi üstüme;
bugün ben enkaz altındayım,
soluksuz.
Kalbim
çatlaktan sızan soğukla
yavaş yavaş taş kesildi.
Ne bir söz,
ne bir ses
eritmiyor içimdeki kışı.
Meğer vefasızlık,
donarak ölmenin en sessiz haliymiş.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 27.7.2025 08:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!