Zaman mı Hızlandı . Şiiri - Hamit Atay

Zaman mı Hızlandı?

Zaman mı hızlandı,
Yoksa biz mi yetişemedik geçenlere?
Daha dün gibi değil miydi
İlk defa elimi tutuşun…
Şimdi yıllar geçmiş aradan,
Ve ellerim soğuk, boş…
Senin sıcaklığını unutalı çok oldu
Ama hâlâ unutur gibi yapıyorum.

Sabahlar aceleyle geçiyor,
Geceler sabırsız,
Dakikalar kıymetini yitirmiş,
Eskiden bir “merhaba” saat sürerdi
Şimdi “hoşça kal”lar saniyelik.

Zaman mı hızlandı sevgili,
Yoksa biz mi yavaşladık hayata?
Belki de çok yorulduk
Koşarken bir yerlere yetişeceğiz diye.
Oysa durmak da güzeldi bazen,
Senin gözlerinde dinlenmek gibi,
Bir bankta oturup sessizliği paylaşmak gibi...

Eskiden yaz, doya doya yaz geçerdi,
Şimdi takvimde mevsimler silik.
Yaprakların sararması bile haber vermiyor
Sonbaharın geldiğini.
O kadar meşgulüz ki artık,
Bir çiçeğin açışına bile
Şahitlik edemiyoruz.

Zaman mı hızlandı,
Yoksa biz mi geciktik sevmenin anlamına?
Eskiden mektuplar vardı…
Beklemek vardı,
Ve o bekleyişin içinde
Bir ömür saklıydı.
Şimdi bir mesaj geç gelir diye
Kırılıyor kalpler…

Çocukluğum nerede kaldı bilmiyorum,
Toprakta oynayan ayaklarımı
Asfaltlar unuttu.
Kuşlara fısıldadığım hayallerim vardı,
Şimdi sesimi bile tanımıyorlar.

Zaman mı hızlandı?
Bir şiir yazmaya başlıyorum,
Bitmeden gece oluyor.
Bir şarkıya başlıyorum,
Nakaratına gelmeden
Susuyorum.
Her şey yarım…
En çok da ben.

Sahi, ne zaman bu kadar yabancılaştık kendimize?
Ne zaman sevdiklerimize az zaman,
Hiç sevmediklerimize fazla zaman ayırır olduk?

Zaman mı hızlandı,
Yoksa biz mi zamansız kaldık?
Birbirimize aitken bile
Tesadüf gibi yaşadık.
Şimdi adını bir yabancı söylese
Kalbim yine titrer mi bilmem…
Ama bildiğim tek şey;
Ben hâlâ seni aynı yerimde,
Aynı kalbimde bekliyorum.
Zamanla yarışmadan,
Zamana inat...

Hamit Atay