Zaman Gelmişti Gitmeliydi

Eğildi ırmağın kıyısına
Kendisini gördü yansıda
Akan su dile geldi
Araftasın dedi
Pamuk ipliğiyle
Bağladılar bu şehre seni
Yanılgılardasın
Göz pınarları kuruyordu
Gitmeliydi...
Su yanıyordu

Alevlerdeki çıtırtılar
Zehirli akrep gözleri
Odununu taşıtıyorlar
Sana dedi
Seni yakacakları odununu
Gitmeliydi...
Ateş kahrından donuyordu

O diyarların
Geceler boyu yağan yağmuru
Çürütüyordu toprağa
Verdiği tohumu
Kök saldırmayacaklar sana
Kurutacaklar diyordu
Gitmeliydi...
Bulutlar ağlıyordu

Biçare emekleri
Ektiği çiçekleri
Açtırmayacaklardı
Hüküm verildi hakkında
Başka çiçekler kök salacaktı
Gitmeliydi...
Çiçekleri soluyordu

Kış geçti
Gülümsedi bahar
Vakit gelmişti
Yılan kabuk değiştirecekti
Isınırken iklim
Yağdı, mavi yeşil bahara kar
O üşüyordu
Klavuza gerek yoktu
Gitmeliydi...
Yolun sonu görünüyordu
Gitmeliydi...