Savurup duruyor zaman beni bir yel misali
Geriye dönüp bakınca ne var ki elde kalan
Dost bildiğim yıllar vefasız el gibi
Çekip gitti vakitsiz gençliğimi çalan zaman….
Daha dün çocuktum oynardım sokaklarda
Tutulurdum el üstünde dolaşırdım kucaklarda
Bir sonbahar günü hayatın kıskacında
Beni yapayalnız bırakıp gitti zaman…….
Çocukluğumu bilmem gençliğim rafta
Yılların ezikliğinin taşırım sırtımda
Saçlarım bayatlamış çizgiler anlımda
Aynalarda benden eser koymamış zaman…….
Hatırıma geldikçe anılar,gözlerim dolar
Bir bilseniz dinmiyor içimde yangınlar
Nerde sevdiklerim nerde kaldı sevdalar
Çoktan sevgileri silip süpürmüş zaman……
dünya üstüme yürüse,korku nedir bilmeyen ben...
ürperiyorum gün geçtikçe kendimden......
Musa MENEKŞE
30.03.06/perş.
Kayıt Tarihi : 29.7.2007 19:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!