Akşam soluk rengini ufkunda gösteriyor, güneş bırakıyor parlaklığını aya. Aydınlık; bağıran bir kadının çığlığı gibi uzaklaşıyor; kararıyor artık gece. Sanki sen göz kırpıyorsun yıldızlardan bana, Hafifçe selam verip,gülümsüyorsun. Göğün bütün parlaklığı senin olsun dermişçesine, Uzaklardan sevgini yolluyorsun. Artık ses yok etrafta, Periler sevgilerini fısıldıyorlar birbirlerine. Bende sana sevgimi fısıldayıp, Kapıyorum gözlerimi karanlıklar eşliğinde, Sonsuz gecelerin içinde
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta