Akşam soluk rengini ufkunda gösteriyor, güneş bırakıyor parlaklığını aya. Aydınlık; bağıran bir kadının çığlığı gibi uzaklaşıyor; kararıyor artık gece. Sanki sen göz kırpıyorsun yıldızlardan bana, Hafifçe selam verip,gülümsüyorsun. Göğün bütün parlaklığı senin olsun dermişçesine, Uzaklardan sevgini yolluyorsun. Artık ses yok etrafta, Periler sevgilerini fısıldıyorlar birbirlerine. Bende sana sevgimi fısıldayıp, Kapıyorum gözlerimi karanlıklar eşliğinde, Sonsuz gecelerin içinde
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta