Zaman Şiiri - Ahmet Canbaba

ZAMAN

Saat tik tak eder zamana karşı.
Zaman başkaldırır saat içinde.
Şimdi keyif saati der kimi
mutlu olmak var
yarına kadar.

Senin için sakladığım
birkaç iyi günüm var yaşamımdan
zora gelince kullan yaşa.
Senin için duruyor sevgilerim içimde
kimseye vermediğim.
İçimde sakladığım umudum senin için.
Hep çalışmak zannettik yaşamayı.
Biraz az giyinirdik
biraz daha az yer içerdik
daha çok sevmek için birbirimizi
biraz daha çok zaman ayırmak için
az kullanırdık kötülüklerde zamanı
az acılar çekerdik ıslak bakışlardan.

Bizi terk ederken zaman
şefkati katılaştırdı yüreklerde.
Ne zaman nüksederse sancılarım
saatleri sancılarımdan anlarım
kanatırcasına ısırıp dudaklarımı
uykularımda tutunurum hayata.

Nasıl bir zaman dilimindeyiz
gidilemiyor yolsuzluğun üstüne
rüşvetin irtikabın
yağmurun çamurun selin.
Geliyor üstümüze savulun
eziliyor altında kalan.
Bir başarabilsek diyorum temiz kalmayı.

Zamanın yönünü bulun.
Zamanın rengi şafakta.
Doğuyor üstümüze renkler
kimi gün yeşil, kimi gün kırmızı.
Kimi gün karanlıklar taşır.
Gün dağlardan battığında
zaman ayıbı gölgeler.

Zaman takvim
takvim yaprak yaprak.
Zaman artı, zaman eksi.
Bizden önce gelenler soymuşlar zamanı.
Zaman çıplak
zaman aç
zaman perişan
zaman üşüyor.
Ne yapalım bizlere
böyle bir zamanda
yaşamak düşüyor.