Zaman alır duyguları,
Taşır su kuyusuna.
Kuyudan çekince,
Ne çıkar bilmez karşısına.
Suyu ne kadar berrak olursa,
Unutur yalnızlığını bir anda.
Zaman doldu artık,
Çakıldı kaldı odasına
Unuttu kuyuya gitmeyi.
İstese de artık
Ne su bekler,
Ne de zarifliği.
Kayıt Tarihi : 31.8.2025 03:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!