Zaman Şiiri - Ismaıl Ilker Kocaer

Gecenin zemherinde
Ayaza tutmuş
Buz kesmiş umutlarım
Kör kuyularda merdiveniz kalmışım
Ruhumda en derin yaralarım
İyi niyetlerimi yargılıyorum şimdi
Kızılşafağında sabahın
İçimde sonsuzluk
Tutunduğum anıların can yakan acıları
Bozuk düzenşn çan sesleri uzakta
Kaçtıkça kovalandığım
Geceyle gündüzün arasına sıkışmış namertlik
Yaralı bir şahinin çaresizliği boğar baharı
Vurgunum yorgunum
Küllerimle yıkadım benliğimi
Göğsüme yer edinmiş ağrısıyla
Gece nöbetlerinde bir soğuk kışla
Issızlığına boğulmuş çiğ damlası
Yüreğimi yıkadığım göz yaşlarımla
Sabah çıkarır mı
Geceye kalır mı
Gözlerin daldığı ufuklarda
Son otobüs zamanı artık
Kalkıp gitme zamanı kalanlara inat