Zaman Şiiri - Mehmetcan Aysevinç

Sınırlı olan her şey ne kadar değerliyse, zaman da o kadar değerlidir.
Bazen düşünmek, karar vermek ya da unutmak için zaman en güzel çaredir.
Hayatta her şey yolunda gitmeyebilir, bazı konuları zamana bırakmak en iyisidir.
Çünkü zaman, bize hep doğru yolu gösterir...
Önce bir fırtına kopar çok şiddetli ve sağanak yağışlı...
Gök gürültüsü eşliğinde gökyüzünde dans eder yıldırımlar...
Kara bulutlar sarar gökyüzünü ve güneşimizi, aydınlığımızı keser.
Ağaçlar savrulur sağa sola.
Rüzgârın uğultusu, gök gürültüsü ve lodos ile sahile çarpan denizin şiddetli sesi adeta bir
orkestra gibi korkunç bir melodi yarattığında çocuklar bu seslerden korkar ve anne şefkatine
sığınırlar...

Fırtına bir bakarsın diner.
O kara bulutlar elbet bir gün çekip gider ve yerini beyaz pamuksu bulutlara bırakırken,
güneşin o sıcaklığı ile hayat bulur insan.
Huzura kavuşur yeniden.
Güneşin yeniden hürriyete kavuşması ile çocuklar yeniden özgürleşir.
Nihayet dışarı çıkıp koşabileceklerdir. Nihayet yere düşüp sağını solunu incitmenin acısını ve
kendi başına ayağa kalkmanın gururunu tadacaklardır...
Elbet sonbaharlar da getirdiği hüznü beraberinde götürecektir akıp giderken.
Elbet yeniden yeşerecektir hayat.
Çiçekler yeniden açacaktır. Kuşlar yeniden ötmeye, insanlar yeniden gülüşmeye
başlayacaklardır...
Zaman beklemesini, sabretmesini bilene güzeldir.
Zaman değerini bilen, bu günün, bu anın önemi bilen insanlar için ise çok daha fazlasıdır.
Zamanın değerini bilenler yarını için değil bugünü için yaşar ve fırtına ne kadar şiddetli
olursa olsun keyif almasını bilir...

Ölmek için erken, yaşamak için geç
Ve mutluluk için ise tam vakti…