Zaman, ansızın sillesini indirip, kırbacını doğrultuyor belime
Kin beslemem, öfkeyle taarruza geçmem bekleniyor Gülüyorum, düşmana karşı, sessiz ve kendimden emince Mani düzüyorum geçmişe ve haykırıyorum, aydınlık geleceğe
Pençesiyle bir kartal, sanki beni yermek istiyor
Ve bir sırtlan ordusu, üleşime üşüşüyor
Zihnimi sökmek istiyor, ruhumdan kalleşçe insanlık Zaman her an, geleceğimden bir aydınlık çalıyor.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta