Zaman Şiiri - İzzet Sağpazar

Çatısı akan
Penceresi kırık
İzbe bir evin hasibesi
Yokluğundan titreyen özlemim
Yalnızlıklar doğurur kaderim
Sobamın üstünde demlenen çayın fokurdamaları
Damarlarımı büker
Gardolabımın içinden sızan hayaletin
Kan akıtır yıkık dökük
Ağlayan duvarlarım
Pare pare dökülür derilerim
Saçlarıma sakallarıma düşen aklar
Habercisidir
Ruhumun teslim vaktinin yaklaştığının
Düşündürür
Akrebin yelkovanla raksı
Hızla gelip geçen boşa giden
Zamanın