Zaman Şiiri - Burak Küçük

Baştan sona bir hataydı aşkım
Olmayacak bir hayaldi bendeki sevgi
Ben senin arkadaşlığını yanlış anladım
Ve sonunda hepten kaybettim seni

Olmayacak bir hayalin peşinde koştum
Yoruldum senin peşinde koşmaktan
Sustum içimde büyüttüm sana olan sevgimi
Ve o kadar büyüdü ki artık yüreğime sığmıyordu

Aylarca sustum sana
O gece susamadım ve anlattım sana her şeyi
"Bana zaman ver" dedin ve ben tekrar sustum
Ve ertesi gün gittim senden

Zamana ihtiyacın vardı çünkü yüreğin yaralıydı
Ama benim yüreğim sensiz her gün kanıyordu
Senden o kadar uzağa gittim ki
Sen o uzaklıkta kaybettin beni

Başlarda aradın,sordun hatırımı ama sadece birkaç gün
Bir hafta sonra "özledim" dedin
Çok uzaklardan geldim yanına
Ve hayatımın en güzel cumartesisini geçirdim seninle

Yüreğine girdim sanıyordum ama yine yanılmıştım
Zamanı sormuştum sana geceler sonra
"Zaman bitti bizden sadece arkadaş olur" dedin
Ve beni sonu olmayan bir kuyuya attın

Küstü yüreğim aşka sevgiye
Gitmiştim senden ama döndüm
Ve biz artık
Arkadaş da değildik

Sonuna gelmiştik her şeyin
Gidiyordum senden bu sefer dönüşsüz
Sessiz sedasız ve vedasız gidecektim
Ama sen son günümüzde de yanımdaydın

Güzel bir veda planlıyordum sana
Ama sonunda bir şeyler ters gitti
Ben çenemi tutamadım
Ve sen sessizce gittin "hoşça kal" demeden

O günün cezasını belki bir ömür çekeceğim
Arkadaşken düşman olduk
Ve sen artık
Bırak beni görmeyi sesime bile tahammül edemiyordun

Unutacak kadar nefret etmedin benden
Ne de hatırlayacak kadar sevdin beni
Hatıralarla dolu iki yarımdık artık
Asla bir araya gelemeyecek