Zafer Özkay Şiirleri - Şair Zafer Özkay

Gül bahçelerinde geçiyor ömrüm,
Senin üstüne hâla gül koklamadım gülüm,
Seni sevmek bana getiriyor ölüm,
Yine de seni seviyorum gülüm.

Sen bana uzak olsan da,

Bu gece canım yalnız kalmak istiyor,
Senden uzakta karamandan uzakta,
Yüreğimi ve duygularımı alıp gitmek istiyorum,
Gitmek istiyorum ama nereye bilmiyorum.

Bu gece içmek istiyorum,

Merhaba yüreğimi yakan güzel kız,
Ayrılığımız 6. yaşını doldururken,
Yaklaşan 14 şubat yine sensiz,
Yine sancılı geçiyor.

Seni görmesemde, sesini duymasamda,

Bir ay vardı ki sevdim o ay Ağustos,
Bir ay vardı ki yârimden ayrı düştüm,
Yine Ağustos.
Ağustos’ta sevdim yine Ağustos’ta öldüm,
Zor geliyor artık. Ağustos deyince,
İçimde akarsular çağlıyor,

Can evimden vurur gitmelerin
Engel olamam göz yaşlarıma
Bir kere olsun gitme ne olur
Bir kere olsun beni anla
Yavaş yavaş gel yanıma
Otur baş ucuma

Uğruna gözyaşılar döktüm
Yollarına güller serdim
Ben uğruna acılar çektim
Günlerce yollarına boynu bükük kaldım
Bu can sana kurbandı gülüşüne hayrandı
Bağlanmıştım sana alışmıştım sana

Sende mi gidecektin sevgilim,
Sende mi boynumu bükecektin,
Sende mi bir güldürüp bin öldürecektini,
Sende mi açacaktın bir yara daha yüreğimde.

Senin için neler yapmadım,

Bir seni sevdim
bir de baharları,
yağmurlarda ıslanmayı
çiçekleri,
kan gülleri sevdim
birde kardelenleri,

Seninle dönülmez bir yola girdim,
Aşkın bedenimi öyle sardı ki,
Beni bırakıp gittiğinden beri,
Karardı gecelerim.

Seni candan sevmiştim,

Adını her andığımda
Anılar canlanır gözümde,
Adını her andığımda başımdan
Kaynar sular dökülür yar.

Adını her andığımda,