bakma boşuna zahirine:
o sen misin ki?
ihtimal bilfiil na-mesut geçmiş
tanıyamazsın
bil..
aşk insanı her daim yalnızlaştırır
Sen misin içimdeki en büyük sıkıntı:
derin derin
nefes al...nefes ver
gözlerini açma sakın
nefes al...nefes ver:
tavşanlar geçiyor karanlığımın ortasından
hangi insan oglu yüregini bir kusun kanadina takip
varliginin izini surebilmistir
masaldir bu anlatilanlar kanmayin
bir ip buldum
astım tavana kendimi
söylenip durdum böylece, zamanlar boyu
hayal ipim, kopma sakın
hayal ipim, kopma sakın
ip
Kötü bir duygu cambazlığına yeltenip
"galiba ben hiçbir vakit büyümeyi başaramadım" diye
söyleniyorum kendime
galibadan da öte
insanı en çok yoran duygu,
(küçükken fizikçi olmayı isterdim)
otobüs caminda suretin
karşıda gece
üç yildiz kayboluyor
birazdan ay...
Koşuşturmaca
zamanın göreceliliğindendir
biraz da dur
hayat, öylece aksın
doğası gereği akışkan bir merettir zaten
kafadan bir teori:
kendinden sikilmasi insanin
tekrar tekrar
donmesi midir hayata
yeniden, taa en başından
bitmiş bir çağ kadar uzağım kendime
dolanıp durmam sual eyleyeyim ki niye
Başım bulanıyor
kussam yeridir düşüncelerimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!