Yazdığım yürekten ödünçtür bana
Dilimden dökülür hepsi de sana
Hasreti sevgiyi döker karşına
Bir nefeste söyler aşkımı sana
Ben sevdim işte
Konsolun üstünde bir gümüş şamdan
Bize kalan ne ki yaşanan andan
Masanın üstünde bir bardak sudan
Bize kalan ne ki yaşanan andan
Yıllanmış şarabı içtim testiden
Söyle bana son kez şimdi
Sana ne çok inanmışım
Susuyorsun bak besbelli
Aşkta yine yanılmışım
Bendim hep ben kaybedenim
Neler neler anlatıyor
Bir küçücük mum ışığı
Sanki bana öğretiyor
Yanmayı da mum ışığı
Söndü sönen yangın gibi
Hataların bir de günahlarınla
Öyle kabul ettim delice sevdim
Seni ben ekledim sevaplarıma
Sardım sarmaladım ben seni sevdim
Dilekte bulundum Allah’ım sana
Her şeyi fark eder, nasıl bilirdin?
Ses tonumdan bile anlar gibiydin
Üstümü örter de öyle giderdin
Sen beni biliyorum başka severdin
Özeldin, güzeldin sevdim seni ben
Karşıdayken zaman durdu
Nefessizdir sözler şimdi
Can evimden beni vurdu
Konuşuyor gözler şimdi
Bir nefeslik bakıyorsun
Akıl almaz der ki geçip karşıma
Ceketini al da durma öyle git
Senle dalga geçse bırak öyle git
Bu haller hal değil söyle öyle git
Sevsen de kaç yazar geldim kendime
O an gördüm gözlerini
Sanki ateş çemberiydi
Anlatamam hislerimi
Derin baksam yanacaktın
Tutulmuşum orda kaldım
Özgürlüğü kuşlar öğretmedi mi bize?
Koymayın kafese kuşları
Semada fütursuzca uçsunlar
Dokunmayın özgürlüğe
Atlara gem vurmayın
Koymayın altın kafese bülbülü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!