Güneşim senle doğar sabaha uyanınca
Yüzümde güller açar bakınca ben aynaya
Bilmem ki sebebi ne? Aşk mıdır bu acaba?
Anlasam sorar mıyım? Bana bir haller.
Gönlümde bitti artık gecenin karanlığı
Bana öyle bakma sakın
Aklım çıkar kalır sende
Bu ateşi yakma sakın
Sönmez inan yanar bende
Gün doğmasın üstümüze
Seviyorum desem yalan olmasın
Ben aşktan anlamam hiç yaşamadım
Aşk nasıl duygudur biri anlatsın
Nereden bileyim hiç yaşamadım
Öğretsene bana bilmem sevmeyi?
Beni yokluğuna alıştı sanma
Hiç belli etmedim üzüldüm ama
Gidişinle bir bir günler sayılır
Senin bu yaptığın günah sayılır
İlkbaharım, yazım, sonbahar, kışım
Güvercin kuşkusu sarmış yüreğimi ürkek, kırılgan
Şimdi benim saçaklarım da kuşlar ötmüyor
Beslemek lazım kuşları beslemek
Küçük gagalarında hüzün birikmiş sanki
Kuş sesleri yok, diyarlarım da sessizlik var
Seçeler zıp zıp zıplamıyor dallarımda
Uykusuz geceler şahidim benim
Kaç gece böyle geçti
Yalnızlık diz boyu tırmanıyor vücuduma
İnanmak güvenmek istiyorum
Lakin; beyaz gülün gölgesi bile siyah
Aşk sözcükleri yerlerde
Bir kadeh şarabın dibi gibiyim
Doldursam sarhoş içsem bitecek
İçimde bir acı yaşar gibiyim
Sensizlik yalnızlık nasıl geçecek?
Bir sonbahar yalnızlığı
Gibi seni yaşıyorum
Gözlerimin dalgınlığı
Uzaklara bakıyorum
Sevdim seni kördüğüm mü?
Ne dedinse peki dedim
Seve seve kabul ettim
Sendin yalnız beklediğim
Bir tek aşktı istediğim
İpleri de verdim sana
Acıyı yok olmayı
Yaşadım bu gece
Yıldızlara ulaşan ellerim
Seni tutamadı
Yalvardım dua ettim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!