Z Kuşağı Şiiri - Dursun Özden 3

korku tutsağı, cesaret dağı ve hadi git
mındar sofrasının oburu tohnaladı, o ifrit
kursağı taşlı, haramzade-cibilliyetsiz sürgit
okur yazar olayıdım, yazı bulunmadan önce
yaşamak ve yazmak isterdim-halı dokur kirkit
gezgin ozan ömrü billah mektep yüzü görmedi
ben ezelden beridir, destan dokurum kirtim kirt
kor közü öp, al aleve sarıl ve başında çiçek tacı
hıdrellez ateşi, bahar bereketi ile yanan ilk kibrit
unutulmaz acıyla beslenen umut-ütopya ışığa git

o sultan suyu kızılırmak, çağlayıp aktı
dar ağacı yeşerdi, kanadı-göğe baktı
ulu canlar dirildi, madımak çiçek açtı
korkaklar pıstı ve dönekler dışarı kaçtı
hünkara, kula minnet eylemeyen yiğitler
kutsal nehirler kaynağına akar, birer birer
o iç nehirler denize dökülür, içindeki kiri siler
yaşamsal döngü, doğanın evrimi, çağın devrimi
mustafa kemal timi, denizlerin kini, gezi aşkı sürer
Z kuşağı delikan, özgürlüğe kanat çırpan konar-göçer.

dursun özden