Aslında insanin en büyük yolculugu kendi icine olan yolculugudur .. ve belki kendiyle yüzleşmesi acılarıyla keşkeleriyle geçkalmışlıklarıyla yada vazgeçmişlikleriyle .. bazan kimsesizliğiyle yada icinde biriktirdiği ve hep kapı ardına gizlediği acılarıyla ..hepsi kocaman bir yumak olup çıkar karşısına ve eywah der neler kaybetmişim yada kaçırmışım yada yaşamaktan korkup bir kenara atmışım .. yüzleşmeler daima zordur, içini kanatan birşeyler biryerlede hep gizli kalmıştır sadece göz ardı ettigin beyninde belkide perdeledigin .. belkide hayatın kocaman bir keşkeler yumağı olmustur bile farkına varmadan ve geriye tek bir kelime kalir EYVAHH...m.z
yalnızlık
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Devamını Oku
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta