Yüzleşi Şiiri - Mehmed Arif

kaç kopya yaşıyoruz hayatı
bilen var mı kaç kişiyiz hepimiz
hepimiz birimiz mi yiz
yoksa hiçbirimiz mi yiz biz

taş duvar ardına saklanan çocuklar gibi
korkuyormuyuz benliğimizden
cesaretimiz var mı yüzleşmeye
yoksa kaçmak mı, işin kolay yolu kendimizden

gece nöbetleri sararken naif bedenimi
sıtmalara tutulur, buz keser ellerim
bazen bir ''ben'', görürüm uzakta
işte, işte o ben,
ben'im diyebildiğim

ama nafile, kuzgunlar gibi sarar etrafımı diğer ben'ler
kaçamam, gidemem bir adım, kalakalırım öylece
koparırlar gövdemi, kollarımı, başımı
çekilirler bir köşeye ziyafet sonrası

kopyalarım dizilin önüme teker teker
ben o ben'leri yokettiğim gündür zafer
ey nefis hazırol yakındır haber
ey beni bana gönderen,
dilerim bana o gücü ver.